...In the end, it is about people and it is about jobs

In Europe we face an enormous challenge. Two years ago, Neelie Kroes put it clearly on the map in the ´Grand Coalition for Digital Jobs´: the large shortage of people with digital skills in Europe. A challenge that exists of many different aspects that we want and need to tackle jointly in Europe. And that is exactly what we are doing: together with 13 partners in the project DigitalJobs. In this project, Brainport, as one of the partners, focuses on labour mobility of ICT professionals in Europe. And that was what our event in Madrid last Friday November 20th was all about: shortages and mismatches of ICT professionals on the European labour market. During the event European Digital Jobs Fair 2015 employers from the Netherlands, Scotland, Germany and Spain with ICT vacancies were brought together with Spanish jobseekers. Besides this, multinationals, policy makers and politicians came together and shared their visions on the theme by means of speeches and a panel discussion.

What did we want to achieve in particular?

The strengthening of a joint European labour market and an integral European approach concerning the shortages of ICT professionals.

Last year, we conducted a research into the countries with the highest demand for ICT talent and the countries with the highest supply of people. The Netherlands, UK and Germany were found to be the largest ´demand countries´ whereas Spain and Poland were found to be the largest ´supply countries´. The primary aim of the Digital Jobs fair: matching supply and demand. But what we soon realised was that employers from Spain were facing increasing shortages of ICT professionals themselves as well. Event host Telefonica located in Madrid has a number of vacancies which they cannot find people for in Spain.

From the speech of the Spanish secretary of state of Social Affairs and Labour, the size of the paradox Spain is experiencing at the moment became clear: more than 4 million jobseekers versus the creation of 300.000 new jobs on a yearly basis. On the one hand this is positive as new jobs involve economic growth. Yet, on the other hand very alarming as more than half of the youngsters in Spain is still unemployed.

Also, on a broader European scale this paradox is visible. European Commissioner Günther Oettinger was present at the event and mentioned a yearly increase of 150.000 in the need for IT experts in the EU. Not only in the ICT sector, but in all sectors. Currently, 40% of all European companies indicates to experience difficulties in finding qualified ICT professionals. This was also confirmed by the more than 60 companies that participated onsite and online in the fair. They brought more than 1200 ICT vacancies with them to the fair.

We thus see an increase in both the shortage and mismatch. In the whole of Europe. And I also think that we need to tackle this on a European level. From what I heard in the panel discussion (which I was part of), the speeches and through talking with a variety of people last Friday, I would like to mention the following issues:

1. To improve the relationship between education and labour market
This is crucial. And challenging. As it is becoming more and more difficult for companies to know on the long term what kind of people are needed for their future jobs – let alone what these jobs involve -, and thus also how education can contribute to this. And besides, education needs to change dramatically and at least be arranged more flexible.

2. To retrain the unemployed
This is also crucial. To reduce unemployment more people need to be (re)trained. And I also think employers should play a role in this, by looking more strict to the profiles they demand and not always search for ‘the unicorn’.

3. To keep expanding labour mobility in Europe
Despite growing shortages of ICT professionals in nearly all European countries and sectors, the stimulation of a European labour market remains important. Mobility does not cause a brain drain, but a brain gain, or even better a brain circulation: together we ensure to offer international work experience to people, knowledge sharing and the encounter of other cultures – by doing this we strengthen our European workforce.

These are ´just´ three issues that I mention here and learned on Friday. I am sure there are many more. For me it is again confirmed that the challenges we encounter require new ways of collaboration. In the Brainport region we have already been talking about ´multi helix´ collaboration for a while now, while the people in Spain were surprised when I told them that in our region education, businesses and government have been collaborating closely for years (triple helix). They were even more surprised when I told them that in our programme Brainport Talent Centre employers from the same sector share talent with each other in increasingly closer ways of collaboration. And yet I believe in these kinds of collaborations: instead of competing each other, making Europe stronger. At last, I think we should especially realise that we cannot realise technological innovation and thus economic growth without people, just like Oettinger said in his speech: "...In the end, it is about people and it is about jobs. It is about empowering citizens and workers by equipping them with the right skills to live, work and prosper in a digital economy and society."

The European Digital Jobs Fair 2015 was very successful, with over 500 participants, including 250 jobseekers visiting the Jobs Fair to find new opportunities in the digital sector, both in Spain and abroad. Employers were enthusiastic to have met so many qualified candidates interested in pursuing digital careers.  

Yvonne van Hest,
Program Director at Brainport Development

...In the end, it is about people and it is about jobs

In Europa kampen we met een grote uitdaging. Neelie Kroes zette het twee jaar geleden duidelijk en concreet op de kaart in de 'Grand Coalition for Digital Jobs': het grote tekort in Europa aan mensen met digitale vaardigheden. Een uitdaging die bestaat uit vele verschillende aspecten die we als Europa willen en moeten aanpakken. En dat doen we ook: gezamenlijk met 13 partners in het project DigitalJobs. Waarbij Brainport als één van de partners inzet op arbeidsmobiliteit van ICT-ers in Europa. En daar draaide het om in Madrid afgelopen vrijdag 20 november: tekorten en mismatch aan ICT-ers op de Europese arbeidsmarkt. Tijdens het event European Digital Jobs Fair 2015 kwamen werkgevers uit Nederland, Schotland, Duitsland en Spanje met ICT banen en Spaanse werkzoekenden bij elkaar. Daarnaast kwamen multinationals, beleidsmakers en politici bij elkaar en deelden hun visie in speeches en een panel.

Wat wilden we hier vooral bereiken?

Het versterken van een gezamenlijke Europese arbeidsmarkt en een integrale Europese aanpak aangaande de tekorten aan ICT-ers.

Vorig jaar hebben we een onderzoek gedaan: in welke landen is de meeste vraag naar ICT talent en in welke landen het meeste aanbod van mensen. Daaruit kwamen de landen Nederland, UK en Duitsland als grootste 'vraaglanden' en Spanje en Polen als grootste 'aanbodlanden'. Kern van de Digital Jobs Fair: het matchen van vraag en aanbod. Maar wat we al snel merkten is dat werkgevers uit Spanje zelf ook in toenemende mate kampen met tekorten aan ICT-ers. Event host Telefonica in Madrid heeft zelf tal van vacatures waar ze geen mensen voor kunnen vinden in Spanje.

Uit de speech van de Spaanse staatssecretaris van Sociale Zaken en Arbeid, bleek hoe groot de paradox in Spanje momenteel is: meer dan 4 miljoen werkzoekenden versus de creatie van jaarlijks 300.000 nieuwe banen. Van de ene kant positief, want nieuwe banen betekenen economische groei. Maar van de andere kant zorgwekkend, want nog steeds is meer dan de helft van alle jongeren in Spanje werkloos.

En ook op breder Europees niveau is deze paradox zichtbaar. Eurocommissaris Günther Oettinger was op het event aanwezig en sprak over een jaarlijkse toename aan behoefte van 150.000 IT experts in de EU. Niet alleen in de ICT sector, maar in alle sectoren. Momenteel geeft 40% van alle Europese bedrijven aan moeite te hebben met het vinden van gekwalificeerde ICT-ers. Dat beeld werd ook bevestigd door de meer dan 60 bedrijven die onsite en online deelnamen aan de beurs. Zij brachten ruim 1200 ICT vacatures in.

We zien dus dat zowel schaarste als mismatch toenemen. In heel Europa. En ik denk ook dat we dit op Europees niveau moeten aanpakken. Van wat ik vrijdag uit de paneldiscussie (waar ik zelf onderdeel van mocht zijn), de speeches en door het spreken met diverse mensen heb opgehaald, wil ik hier in ieder geval de volgende zaken benoemen:

1. Aansluiting onderwijs-arbeidsmarkt verbeteren.
Dit is essentieel. En lastig. Want het wordt steeds moeilijker voor bedrijven om voor de lange termijn te weten wat hun toekomstige banen voor soort mensen vereisen - sterker nog wat voor banen het zijn -, en dus ook hoe onderwijs hierop in zou kunnen spelen. En daarnaast moet het onderwijs een grote omslag maken en op z'n minst veel flexibeler ingericht worden.

2. Werklozen retrainen
Ook dit is essentieel. Om de werkloosheid terug te dringen moeten we meer mensen gaan om-, her- en bijscholen. En ik denk dat werkgevers hier ook een rol in spelen, door strenger te kijken naar de profielen die ze vragen en niet altijd naar het 'schaap met de vijf poten' te zoeken.

3. Europese mobiliteit van arbeid blijven vergroten.
Ondanks groeiende tekorten aan IT-ers in bijna alle Europese landen en sectoren, blijft het stimuleren van een Europese arbeidmarkt belangrijk. Mobiliteit zorgt niet voor een brain drain, maar voor een brain gain, of nog beter braincirculation: we zorgen er gezamenlijk voor dat we mensen internationale werkervaring bieden, kennis delen en andere culturen laten kennen - hierdoor versterken we onze Europese workforce.

Dit zijn 'slechts' drie punten die ik hier aanstip en vrijdag vernam. Zo zijn er vast nog veel meer. Voor mij is in ieder geval weer bevestigd dat de uitdagingen vragen om nieuwe vormen van samenwerking. Waar we in onze Brainport regio al spreken van 'multi helix' samenwerking, kijken ze in Spanje verrast als ik vertel dat onderwijs, bedrijfsleven en overheden al jarenlang nauw samenwerken (triple helix). En helemaal als ik vertel dat in ons programma Brainport Talent Centre werkgevers uit dezelfde sector talent met elkaar delen in steeds verdergaande vormen van samenwerking. En toch geloof ik in dit soort nieuwe cooperaties: in plaats van elkaar wegconcurreren, Europa sterker maken. Tenslotte denk ik dat we vooral moeten beseffen dat we geen technologische innovatie en dus economische groei kunnen realiseren zonder mensen, zoals Oettinger zei in zijn speech: "...In the end, it is about people and it is about jobs. It is about empowering citizens and workers by equipping them with the right skills to live, work and prosper in a digital economy and society."

De European Digital Jobs Fair 2015 was zeer succesvol, met meer dan 500 deelnemers. Onder hen 250 werkzoekenden die een bezoek brachten aan de Jobs Fair om nieuwe kansen in de digitale sector te vinden, zowel in Spanje als in het buitenland. Deelnemende werkgevers waren enthousiast dat zo veel gekwalificeerde kandidaten geïnteresseerd waren in digital jobs.

Yvonne van Hest,
Programma Manager bij Brainport Development

High Tech Tour op 6 juni: mooi initiatief!

Op zaterdag 6 juni werd – in het kader van de Dutch Technology Week – voor de eerste keer een ‘High Tech Tour’ georganiseerd voor medewerkers van onderwijsinstellingen in de Brainportregio. De tour werd georganiseerd door Brainport Development en had tot doel docenten en schoolleiders in contact te brengen met ‘high tech-bedrijven’en de technologische ontwikkelingen in de Brainportregio. 

Er waren vertegenwoordigers van (minimaal) zes VO-scholen (Heerbeeck College, Jan van Brabant College, Lorentz Casimir Lyceum, Van Maerlant Lyceum, Frits Philips Lyceum, Strabrecht College) maar er waren ook collega’s van het primair onderwijs en Fontys. Een bont gezelschap dat een dag lang met een bus werd rondgereden van de ene naar de andere ‘hotspot’.

We begonnen met een bezoek aan Philips Lighting op op de High Tech Campus. Daarna leidde de tocht ons nog naar Helmond en naar het bedrijventerrein in Hapert. We hebben in een paar uur heel veel inspirerende indrukken opgedaan: van de vele toepassingen van LED-licht (Eindhoven) tot ‘slimme software voor auto’s die de kans op ongelukken en files minimaliseert’(Helmond) en hypermoderne, diervriendelijke broedsystemen voor de pluimveesector (Hapert). Voor het onderwijs lagen de toepassingsmogelijkheden voor het oprapen, en wat we (opnieuw!) merkten, is dat het bedrijfsleven heel graag de verbinding met het onderwijs wil maken.

Een mooi neveneffect van de High Tech Tour was het contact dat docenten van de diverse scholen met elkaar hadden tijdens de tour. Want: ook daar liggen kansen. De scholen kunnen veel van elkaar opsteken bij het ontwikkelen van Brainportonderwijs. Hopelijk komt er ook in 2016 weer een High Tech Tour voor de onderwijsinstellingen. Nu alvast van harte aanbevolen!

Leenderd Van Der Deijl

Directeur Strabrecht College

Nieuwsgierigheid gaat altijd vooraf aan de liefde

Een bescheiden Brainport-delegatie bezoekt deze week Canada, parallel aan het staatsbezoek dat koning Willem Alexander en koningin Maxima aan het land brengen. Tussen Brainport en de hightech regio Waterloo, 100 kilometer van Toronto, bestaan al langer intensieve banden. De stad werd bezocht door het koninklijk paar. Een blog van Thijs van Son, woordvoerder van Rob van Gijzel, burgemeester van Eindhoven, over de tweede dag van de economische missie van Brainport. 

Met de vroege vlucht van 06.00 uur nog in de benen en de file om Toronto uit te komen nog in het hoofd, arriveren we in Waterloo. Samen met de plaatsen Kitchener en Cambridge vormt de stad een regio van ruim een half miljoen mensen, dat zichzelf The Canadian Technological Triangle (CTT) noemt, een economisch samenwerkingsverband vergelijkbaar met Brainport. Kitchener heette vroeger Berlin, maar na de oorlog is de naam gewijzigd in Kitchener, naar de Canadese generaal die Europa mede bevrijd heeft. Zo verwerkt elk land de oorlog op zijn eigen manier, maar dit terzijde.

Op het complex van de Waterloo University blinkt een oranje loper in de zon, eromheen achter het dranghek Canadezen, veelal met Nederlandse roots, wachtend op het koningspaar. Binnen is een manifestatie bezig waar vrijwel alle Nederlandse universiteiten aan deelnemen, die samen met de Universiteit van Waterloo onderwerpen voor samenwerking  bespreken. De academische wereld is bij uitstek internationaal, je kunt merken dat veel heren en dames professoren elkaar niet voor het eerst zien.

Gejuich
Binnen in het comfortabele auditorium klinkt plots het gejuich van buiten. Het paar is gearriveerd! Na een kort privé-samenzijn met burgemeester Van Gijzel van Eindhoven en vertegenwoordigers van de CTT, wordt er publiekelijk een samenwerkingsovereenkomst getekend. Het is een verdieping van de bestaande relatie tussen Brainport en CTT, die het mogelijk maakt om heel gericht bedrijven uit Canada en Nederland aan elkaar te koppelen, of aan een universiteit, of een overheid. Dat kan met maatwerk, omdat je elkaar zo goed kent en uitspreekt het nog beter te gaan doen. En als die handtekening dan onder toeziend oog van de koning wordt gezet, dan geeft dat toch een extra feestelijk tintje.

Deals
Voorbeelden van maatwerk zijn trouwens meegekomen met deze trip. En met succes! Zo heeft bouwer Heijmans een presentatie gegeven voor de stadsbesturen van Waterloo, Kitchener en Cambridge over de nieuwste technologische snufjes die je kunt toepassen in de wegenbouw. Enthousiast geworden over het verhaal, vroegen de Canadezen aan Heijmans spontaan om maar even mee te gaan, ze hadden daar wel wat wegen liggen, of Heijmans daar wat mee kon? Het toont de flexibiliteit van de overheid daar en het nut van dit soort missies. Want met een vervolgafspraak op zak keert Heijmans ’s avonds terug naar Nederland. Ook twee andere bedrijven, in de gewasbescherming en het effectief opruimen van sneeuw (heel veel sneeuw in Canadese winters!) maakten effectief contact, met vooruitzichten op een deal. Het lijkt allemaal zo eenvoudig, maar zo’n samenwerking geeft handen en voeten aan hoe we aan beide zijden van de oceaan bedrijven ontvangen die willen ondernemen.

Perimeter Instituut
Na het vertrek van de koning en koningin, gaan wij ook weg, naar de volgende halte: het Perimeter Instituut, het PI. Toonaangevend in de wereld op het gebied van onderzoek in theoretische natuurkunde. Dat onderzoek doen ze heel transparant, in een modern, van binnen opengewerkt en ruim opgezet gebouw met veel glas. Overal spreekhoeken, met modern lichtgekleurd meubilair en schoolborden, volgeschreven met wiskundige formules. Elke bolleboos die ziet dat mensen in een hoekje zich het hoofd breken over een probleem, kan aanschuiven en meedenken. En dat gebeurt ook online vanuit India, Brazilië en China.

Degene die ons rondleidt, vertelt dat de servers eens uitvielen, ze kregen meteen telefoon van over de hele wereld, ze waren net zo lekker bezig met elkaar. Met dit bijzondere instituut heeft Brainpoort de afspraak gemaakt dat we onze natuurkundeleraren van de middelbare school naar de Summerschool Einsteinplus kunnen sturen, om op hun beurt weer onze kinderen beter te maken in het oplossen van technische problemen. Ook gaat Brainport samen met PI onderzoeken of in Eindhoven een hub kan komen waar toptalent over de hele wereld samenkomt om fundamenteel onderzoek te doen. Al dat toptalent naar Eindhoven is een hele mooie kans voor onze economische ontwikkeling. En het PI is kieskeurig in het aangaan van banden, weten we.

Promo-event
Dan zijn we zelf aan de beurt. We gaan in Canada onszelf in het zonnetje zetten, en dat lukt heel aardig met die aangename temperatuur van ruim 25 graden. Maar het is figuurlijk bedoeld: we hebben een promo-event georganiseerd, waarin we investeerders uitnodigen om kennis te maken met onze Brainportregio. Waarom is Eindhoven zo goed om in te investeren?

Hetzij door je er als Canadees bedrijf te vestigen, hetzij door een bestaand bedrijf over te nemen of er in deel te nemen. Een goed gevulde zaal luistert naar het pleidooi van burgemeester Van Gijzel, een uitleg hoe de High Tech Campus werkt en naar voorbeeldverhalen van ondernemers die de stap al maakten. Nee, dit levert niet meteen opdrachten op, maar wel geïnteresseerde mensen. En nieuwsgierigheid gaat altijd vooraf aan de liefde!

We besluiten de avond met een diner, ons aangeboden door CTT. Veel mensen kennen elkaar al jarenlang, het werd een avond onder vrienden. En onder onbekenden die vrienden kunnen worden.

Werken aan Europa United

900.000. 900.000 Mensen. Dat is het aantal dat we naar verwachting tekort komen aan ICT-ers in Europa in 2020. Bijna 1 miljoen mensen dus. Bijna 1 miljoen vacatures die we niet vervuld krijgen. Dan, in 2020. Ja, er zijn nu al tekorten aan mensen met een bepaalde opleiding en ervaring en ja, dat wordt denk ik alleen maar meer. Én ja, daar moeten we als Europa United wat aan doen. Daarom geloof ik in de Grand Coalition for Digitaljobs. Daarom geloof ik in onze gezamenlijke aanpak via het project DigitalJobs dat strijdt tegen deze tekorten.

Maar er zijn ook dingen waar ik niet in geloof.

Ik geloof niet in het verwachte tekort van 900.000, want zover laten de werkgevers het helemaal niet komen. Die vinden dan hun eigen oplossingen: nemen bijvoorbeeld genoegen met minder groei, verhuizen naar een land in een ander werelddeel waar wel voldoende talent is.

Ik geloof ook niet dat het gaat om een tekort van 900.000 ménsen, want echt, ze zijn er nog in 2020, ondanks ontgroening en vergrijzing. Ze wonen alleen op de 'verkeerde' plek of hebben de 'verkeerde' opleiding of werkervaring. En daar zit denk ik de grootste uitdaging.

En die is in de basis vier-ledig:

1. Hoe krijg en houd ik de jonge bevolking geïnteresseerd voor ICT en techniek en wat kan ons onderwijssysteem aan de basisvorming hiervoor met nieuwe vormen van onderwijs bijdragen?
2. Hoe zorg ik ervoor dat als ze IT of tech zijn opgeleid, hun opleiding ook echt bij de (toekomstig) beschikbare banen past en blijft passen?
3. Hoe kan ik (werkloze) mensen uit andere beroepsgroepen omscholen?
4. Hoe krijg ik aanbod van x naar y of vraag van y naar x?

Familie
En met die laatste, korte termijn uitdaging, houden wij ons nu in het DigitalJobs project bezig: hoe krijg ik mensen die al de 'juiste' skills hebben en bv. in Spanje wonen waar weinig banen zijn naar werkgevers die deze mensen graag willen inzetten in landen als bv. Duitsland of Nederland? En dat is nog niet zo gemakkelijk als het klinkt. Mijn brein zegt rationeel: vraag hier, aanbod daar, breng het bij elkaar en het is opgelost. Maar zo simpel is het dus niet. Want de huidige arbeidsmobiliteit tussen de EU-lidstaten is slechts 3,3%, terwijl wij Europeanen ons het recht verworven hebben om in elk EU land vrij te mogen werken. Sterker nog, we zien in landen zelf dat het zo niet werkt: in essentie zou Italië grotendeels haar eigen problemen op kunnen lossen: als de mensen met de skills uit het zuiden allemaal zouden verhuizen naar de werkgevers met de vacatures in het noorden, ben je bijna klaar. Maar ze willen niet. Je gaat als Napolitaan toch niet in Milaan wonen. Weg van je familie, in het vreemde noorden. Ik breng het hier wat cynisch, maar begrijp het ook wel: als familie en vrienden je belangrijkste waarden zijn, dan gà je niet weg. Maar van de andere kant: als je dan met die mensen om je heen thuis zit met een schamele uitkering, dan krab je je heel misschien af en toe wel achter de oren hoop ik.

Braincirculation
Hoe kunnen we dan toch die arbeidsmobiliteit verhogen? Want ik geloof er wel in dat dit bij kan dragen aan ons 900.000 probleem. Ik denk stap-voor-stap met de mensen die wel willen. Wellicht weet men niet dat er kansen zijn op werk in andere landen of weet men te weinig over die andere landen om er een goed en positief beeld over te krijgen; weet men niet dat daar ook internationale scholen zijn, dat er Engels wordt gesproken. En daar beginnen we dus, om de awareness die er is te verhogen. Door met de mensen in die landen in gesprek te gaan: wat zijn hun drijfveren, hun motieven? En door het op een positieve manier te brengen: want dat veroorzaakt geen 'brain drain', maar is voor Europa gewoon 'baincirculation'.

Werk aan de winkel dus, als Europa United. En daar geloof ik in. Wordt vervolgd.

Yvonne van Hest,
Programma Manager bij Brainport Development

Working on Europe United

900.000. 900.000 people. That is the estimated shortage of IT workers in Europe in 2020. Nearly 1 million people. Nearly a million vacancies unfulfilled in 2020. Yes we are already dealing with a shortage of workers in certain fields with certain skills and yes, that shortage will probably grow. And yes, that is an issue we, as ‘Europe United´, need to face. That is why I strongly believe in the Grand Coalition for Digital Jobs. That is why I believe in a united method of working via the project Digital Jobs, a project that intends to lower these shortages.

However, there are also things I do not believe in.

I do not believe in the estimated shortage of 900.000, because I think the employers won’t let it come to that. They will find their own solutions: for example accept less growth or move to a part of the world harbouring enough talent for their needs.

Neither do I believe in a shortage of 900.000 people, because whatever you may think, the people will still be there in 2020, despite the ageing demographic. They might only live in the ‘wrong’ place, or they might have studied the ‘wrong’ subjects or gained the ‘wrong’ experience. I believe that herein lies the biggest challenge.

And that challenge has a fourfold base:

1. How do you achieve and hold interest on IT and engineering among the younger demographic, and what can our educational system contribute by means of new forms of education?
2. How do you make sure that if they have in fact finished an IT or tech study, that study actually links up (and stays linked up) with the available jobs (of the future)?
3. How do you retrain (jobless) people coming from other professions?
4. How do you get supply from x to y or demand from y to x?

Family
The latter, short term challenge, we at the DigitalJobs project are currently working on: how do you acquire people with the ‘right’ skills and residing in for example Spain where there is a shortage of jobs for employers that want to deploy those people in countries like for example Germany and The Netherlands? And that is not as easy as it sounds. My brain tells me rationally: demand here, supply there, bring those two together and it’s solved. But it’s not that simple. Because the current labour mobility between the EU member states is only 3.3%, while we as Europeans have earned the right to work freely in any EU member state we want. Indeed, in the countries themselves we are experiencing first hand that it doesn’t work that way: in essence Italy could, for the most part, solve their own problems: if the people with the skills in the south would move to the employers with the vacancies in the north, you’re nearly done. But they don’t want to. As someone from Napoli you wouldn’t want to live in Milan. Away from your family, in the strange north. I am painting a cynical picture here, I do get it however: if family and friends are of the utmost importance, of course you wouldn’t want to leave. But on the other hand, if you and your loved ones are sitting at home, sustained by a shabby welfare check, then hopefully you might want to think again.

Braincirculation
How then can we increase labour mobility? Because I do believe that this could contribute to our 900.000 problem. I think step by step with the people who are willing. Possibly people are unaware that there are labour opportunities in other countries, or people know too little about those countries to form a positive image about them; people might not know there are international schools, that people speak English there. That is where we start, to raise existing awareness. To open up conversations with people in those countries: what dictates their drive, what are their motives. And by bringing it in a positive manner: because this doesn´t cause a ‘braindrain’, but for Europe this is ’braincirculation’.

Time to work, as Europe United. And that is where I believe in. To be continued.

Yvonne van Hest,
Program Director at Brainport Development

Samen in beweging

De staart van de winter deed al het beste vermoeden, maar vanaf 21 maart krijgen de energie en de bewegingsdrang die we voelen officieel het label ‘lente’. Tevens krijgt de eerste lenteweek het etiket ‘Nationale Week van Zorg en Welzijn’. En laat zorg en welzijn, net als sport en bewegen, sectoren zijn die in beweging zijn en net als de lente heel wat energie en dynamiek uitstralen.

Een stukje van de oorzaak hiervan kan ongetwijfeld gezocht worden in tal van maatschappelijke veranderingen. We worden geconfronteerd met een samenleving die veroudert, individualiseert, digitaliseert, commercialiseert, medicaliseert, decentraliseert, intensiveert, etc. Deze ontwikkelingen en de verschuivingen binnen het ruime speelveld van de gezondheid(szorg) zorgen voor heel wat uitdagingen, maar bieden anderzijds tal van mogelijkheden en niet in het minst innovatie (in producten en diensten).

Voor mij komt dit in de Brainport Regio Eindhoven vooral tot uiting in nieuwe samenwerkingsmodellen waarbij cross-overs ontstaan tussen sectoren zoals zorg, sport- en bewegen, welzijn, techniek, etc. Door een bundeling van de krachten kan maximaal ingespeeld worden op de vragen van morgen.

De voorbeelden in de regio zijn legio, maar laat me zo vrij zijn om me te beperken tot een drietal voorbeelden van ‘groenten uit de tuin van Fontys Sporthogeschool’. Zo werken bijvoorbeeld momenteel Fontys Sporthogeschool, 2M Engineering en Brainport Development gezamenlijk aan de uitvoering van het project Living Lab Activ8, met als doel het voorkomen van bewegingsarmoede bij senioren door middel van de inzet van de Activ8. Met behulp van deze beweegsensor worden senioren gestimuleerd meer te bewegen en minder te zitten. In de uitvoering van het project wordt nauw samengewerkt met o.a. Vitalis Woonzorg Groep en fysiotherapeuten en beweegdeskundigen uit de regio.

Een ander voorbeeld van regionale samenwerking is het grootschalige impulsprogramma ‘Mine your own body’ waarin TU Eindhoven, Philips en Fontys Sporthogeschool samen werken aan technologie op maat gericht op breedtesport, vitaliteit en gezondheid.

Een derde voorbeeld is het Fontys Expertisecentrum Gezondheidszorg en Technologie dat recent onder impuls van Fontys Paramedische Hogeschool gelanceerd werd met als doel het verbeteren van de verbinding tussen zorgpraktijk en technologie. Binnen dit expertisecentrum worden de expertise van een groot aantal partners uit onderwijs, onderzoek, zorg en bedrijfsleven met elkaar verbonden.

Ik geloof sterk dat door middel van co-creatie en toegepast onderzoek bruggen gebouwd (kunnen) worden tussen actoren en sectoren. Alleen ga je misschien wat sneller, maar samen kom je zeker verder. En laat samenwerking nu net de kracht zijn van de regio Eindhoven.

Steven Vos 
Lector Move to Be – Fontys Sporthogeschool

Wie kent Brainport?

Het werd weleens tijd om te weten. Als je als merk 10 jaar bestaat en toch aardig wat aan internationale marketing activiteiten ontplooit, de hele wereld over reist en de slimste regio van de wereld wordt, wie kent je dan?
Zo gezegd, zo gedaan. Vorig jaar kregen we de kans om een 3-tal vragen mee te laten lopen in een wereldwijd onderzoek onder 46.000 hoogopgeleiden in 45 landen. Best aanzienlijk dus. En ook eigenlijk wel spannend. Want: wie kent er nou eigenlijk Brainport?
Ik krijg in buurlanden die met 'talent attraction' bezig zijn altijd veel complimenten over ons sterke merk voor het aantrekken van talent (brains dus) en onze manier van branding, maar doen we het eigenlijk wel zo goed?

Na een paar maanden wachten - want de wereld moest natuurlijk wel eerst antwoorden - was het dan zover, de resultaten: 9% van al deze mensen kent ons. Tja, 9%. Ik was in eerste instantie best teleurgesteld, wat is nou 9%? De naamsbekendheid van merken als Philips en Coca Cola ligt naar schatting ergens rond de 60%. Maar ja, Philips en Coca Cola geven hier miljarden aan uit en Brainport, ach, een paar ton misschien.

Mmm, dat werpt een ander licht op de zaak. Dus doe ik een sommetje: 9% * 46.000 = 4.140. En mogen we dit dan ook doortrekken? Dat mag toch met een valide onderzoek? Laten we er dan vanuit gaan dat gemiddeld 5% van de wereldbevolking hoogopgeleid is. Dan doe ik nog een sommetje: 7.297.545.902 * 5% = 364.877.295 * 9% = 32.838.957. Dus.

Meer informatie

Who knows Brainport?
It is about time we should know. When your brand has existed for 10 years and you develop quite a lot of worldwide marketing initiatives, travel around the world and become the world's smartest region, then who knows you? No sooner said than done. Last year we got the chance to run 3 questions on brand awareness with a survey to 46,000 higher educated people in 45 countries. So quite considerable. And rather exiting. Because: who exactly knows Brainport?

I do get compliments from neighbouring countries that also have programs on talent attraction about our strong 'Brains' brand we use to attract international knowledge workers. But are these expectations met? Will our efforts be validated?

After waiting for the whole world to respond to our questions, we received the results: 9% of all these 46,000 people know us, know of the Brainport Eindhoven Region. Okay. So 9%. Actually, initially I was rather disappointed; 9% sounds so low… Brand awareness of brands like Philips and Coca Cola is around 60%. But then again, these brands spend billions on marketing and Brainport, well, maybe a few hundred thousand euros.

Hmm, that puts the results into a different perspective. So I start to calculate: 9% * 46,000 = 4,140. Hmm, is it permitted to extend this? I suppose we may with a valid research like this? Then let’s assume that an average of 5% of the worldwide population is highly educated. Then let me do another calculation: 7,297,545,902 * 5% = 364,877,295 * 9% = 32,838,957. So.

More information

Yvonne van Hest,
Program Manager International Labour Market Development at Brainport Development

Ingenieur van het Jaar

Van stedelijke metropoolgebieden tot de meest afgelegen hoeken van de aarde en van de diepste punten van de oceanen tot aan de ruimte: de mensheid heeft er altijd naar gestreefd om grenzen te verleggen, obstakels te overbruggen en mogelijkheden te creëren om onze levens te verbeteren. Ingenieurs hebben hier altijd een belangrijke rol in gespeeld. 

Een verschil tussen wetenschap en techniek is dat wetenschappers omgaan met de wereld zoals die is, terwijl ingenieurs zich een wereld voorstellen zoals die zou kunnen zijn. Het is de taak van de ingenieur om vast te stellen wat mensen willen of nodig hebben en om de beste manier te bedenken om het waar te maken. Zo maken zij onze samenleving beter door onverwachte en vooruitstrevende nieuwe oplossingen te bedenken voor hedendaagse vraagstukken. Zonder hen geen internet, geen duurzame energie, geen veilige mobiliteit en geen slimme zorg. Weinig vakgebieden hebben zo’n direct en positief effect op het alledaagse leven als de ingenieurswetenschappen.

In de laatste eeuw zijn veel technische prestaties zo gebruikelijk geworden dat we ze als vanzelfsprekend zijn gaan zien. Zo is er de wekker die ons wakker maakt, zijn er de lampen die onze omgeving verlichten en is er de auto die ons naar onze bestemming brengt. We maken dagelijks gebruik van computer- en communicatietechnologieën en kopen met gemak goederen en diensten van over de hele wereld. Naast deze vanzelfsprekendheden, zijn er ook subtielere technische prestaties, zoals verkeerslichten die een schema volgen en zelfhelende materialen die worden gebruikt in de gebouwen waar we wonen en werken. Kortom, het werk van ingenieurs omringt ons en is deel van elk aspect van ons leven. De beste vindingen worden bedacht in een creatieve omgeving met veel innovatieve bedrijven en bedrijfjes, waar volop mogelijkheden voor ontmoeting, kruisbestuiving en open innovatie wordt gecreëerd. Een plek als Brainport is daarvoor ideaal.

Ingenieurs betekenen veel voor onze samenleving. Het Koninklijk Instituut Van Ingenieurs (KIVI) organiseert daarom de jaarlijkse Ingenieur van het Jaar verkiezing. De winnaar ontvangt sinds dit jaar de Prins Friso Ingenieursprijs. Met deze verkiezing wil KIVI de meerwaarde van ingenieurs voor de maatschappij zichtbaar maken en tevens laten zien dat een ingenieursstudie een gevarieerd en aantrekkelijk carrièreperspectief biedt. De prijsuitreiking vindt plaats tijdens de Dag van de Ingenieur op 18 maart a.s. op de campus van de Universiteit Twente. U bent van harte welkom.

Micaela dos Ramos
Directeur Koninklijk Instituut Van Ingenieurs